1.41-43 एकोनविंशः पाठः। श्रीमद्भागवतमहापुराणस्य सम्पूर्णम् अध्ययनम्। माहात्म्यम्। प्रथमः अध्यायः। एकचत्वारिंशः द्विचत्वारिंशः त्रिचत्वारिंशः च श्लोकः। मां दृष्ट्वा विह्वला सा अब्रवीत्। श्रीमद्भागवतकथा। श्रीकृष्णकथा। माहात्म्यकथा।
मां दृष्ट्वा विह्वला सा अब्रवीत्
दृष्ट्वा दूराद्गतः सोऽहं कौतुकेन तदन्तिकम् ।
मां दृष्ट्वा चोत्थिता बाला विह्वला चाब्रवीद्वचः ।।1.41
भावार्थः
तान् सर्वान् दूरादेव दृष्ट्वा कौतूहलवशात् अहं तेषां समीपं गतवान् । सा युवती अपि मां दृष्ट्वा उत्थितवती अपि च अत्यन्तं व्याकुलतया माम् उक्तवती ।
भावार्थ
उन सब को दूर से ही देखकर कौतूहल वश मैं उनके सन्निकट में चला गया । वह युवती भी मुझे देखकर खड़ी हो गयी और अत्यन्त व्याकुलता पूर्वक कहने लगी ।
बालोवाच अर्थात् सा युवती उक्तवती
भो भोः साधो क्षणं तिष्ठ मच्चिन्तामपि नाशय ।
दर्शनं तव लोकस्य सर्वथाघहरं परम् ।।1.42
बहुधा तव वाक्येन दुःखशान्तिर्भविष्यति ।
यदा भाग्यं भवेद्भूरि भवतो दर्शनं तदा ।।1.43
भावार्थः
भो महात्मन्! क्षणं यावत् इह तिष्ठ मम चिन्ताम् अपि नाशय । भवतः दर्शनं तु संसारस्य सर्वाणि पापानि पूर्णरूपेण नाशयति । भवतः वचनैः मम दुःखस्य बहुधा शान्तिः भविष्यति । यदा मनुष्यस्य बहु अधिकं भाग्यं भवति तदा एव भवतः दर्शनं भवति ।
भावार्थ
हे महात्मन्! क्षण भर रुक जाइए और मेरी भी चिन्ता दूर कीजिए । आपका दर्शन तो संसार के सभी पापों को पूर्ण रूप से नष्ट कर देने वाला है । आपके वचनों से मेरे दुःख की बहुत शान्ति हो जाएगी । जब मनुष्य का बहुत बड़ा भाग्य होता है, तभी आपका दर्शन होता है ।
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें